Wprawdzie zbrodniczy koronawirus robi postępy, przewalając się przez świat na podobieństwo tornada, ale w miarę postępów koronawirusa niepodobna nie zauważyć, że wraz z nim, albo zaraz tuż za nim postępuje też nieubłagany postęp.

Oczywiście nikt tego nie zaplanował, to tylko taki spontan i odlot, jak w Wielkiej Orkiestrze Świątecznej Pomocy pana Jerzego Owsiaka, ale niepodobna nie zauważyć, że nieubłagany postęp postępuje zgodnie ze swoją naturą, czyli w kierunku postępu.

A co wyznacza kierunek postępu? Cały czas to samo, to znaczy – awangarda komunistycznej rewolucji, w której z kolei niepodobna nie zauważyć dominacji żydokomuny. Ona już i dawniej pochylała się z gospodarską troską nad rozmaitymi aspektami życia społecznego, na przykład – nad anachronicznymi i niepotrzebnymi historycznymi narodami. Może nie wszystkimi, co to, to nie – a tylko z narodami mniej wartościowymi, które wskutek samego swego istnienia wywołują na świecie potworne paroksyzmy.

Tako rzecze Altiero Spinneli, włoski komuszek, którego zbawienne sentencje umieszczono przy głównym wejściu do administracji Eurokochozu, która – mówiąc nawiasem – akurat teraz schowała się w mysią dziurę i nawet nie walczy o praworządność w naszym nieszczęśliwym kraju.

Ale Spinelli, można powiedzieć, miał pecha, podobnie jak inni wybitni przedstawiciele postępu, bo jakże tu likwidować mniej wartościowe narody, kiedy mogłyby się jeszcze odwinąć, ze szkodą dla rewolucji światowej? Aż wreszcie doczekaliśmy się epidemii zbrodniczego koronawirusa, dzięki której rewolucja komunistyczna może nabrać tempa, jakby popychał ją, albo pociągał sławny parowóz dziejów.

Ponieważ epidemia zbrodniczego koronawirusa ma charakter globalny, to jest rzeczą oczywistą, że i walka z nią też musi nabrać globalnego rozmachu. A skoro tak, to któż tę nieubłaganą walkę będzie organizował i koordynował? To jasne, że rząd światowy. A któż powinien stworzyć taki rząd światowy? To też proste, jak budowa cepa: awangarda postępu, co to spenetrowała nieubłagane prawa rozwoju dziejowego. A ponieważ najtwardszym jądrem tej awangardy jest żydokomuna, no to odpowiedź na to pytanie też wydaje się oczywista.

Któż lepiej, a przede wszystkim – sprawniej od niej przeprowadzi likwidację mniej wartościowych narodów tubylczych? Nikogo takiego na horyzoncie nie ma i nie będzie – chociaż i tutaj panuje pewna niejasność – czy mianowicie powstanie jeden rząd światowy pod kierownictwem partii, czy też powstaną co najmniej trzy – każdy dla swojej części świata. Już teraz bowiem można wyobrazić sobie co najmniej trzy takie polityczne centra: jedno z USA na czele, drugie – na czele z Chinami i trzecie – arabskie, którego politycznym kierownikiem mogłaby być Arabia Saudyjska. W ten sposób świat upodobniłby się do obrazu nakreślonego w „Roku 1984” Jerzego Orwella, a jeśli epidemia koronawirusa potrwa jeszcze trochę, to i społeczności zdążą się tak wytresować, że „nowy wspaniały świat” znajdzie się w zasięgu ręki.

Ale polityka, to tylko jeden aspekt komunistycznej rewolucji. Drugim segmentem jest gospodarka. Tutaj przyszłość rysuje się jeszcze wyraźniej. Już teraz rządy skwapliwie wykorzystują epidemię, by całą gospodarkę i wszystkie jej segmenty sobie podporządkować, a wygląda na to, że po ustaniu epidemii już tak zostanie.

Pierwszym powodem będzie to, że prywatne firmy zostaną uzależnione od rządu w stopniu jeszcze większym, niż to miało miejsce w Rzeszy Niemieckiej, kiedy to pod pretekstem wojny państwo całkowicie podporządkowało sobie prywatne przedsiębiorstwa – co bardzo dokładnie opisał w swoich wspomnieniach Albert Speer.

Stalin zrobił to innymi metodami, ale za jego czasów żadnej epidemii nie miał pod ręką, podczas gdy teraz ten sam cel można będzie osiągnąć bez mordowania kogokolwiek. Wszyscy zaniosą swoje uprawnienia właścicielskie rządowi w zębach i będą szczęśliwi, jeśli w jego imieniu jakiś urzędnik „jednym ruchem ręki z państwem mu da zaślubiny”.

Bo biurokracja nie tylko nie zniknie, tylko rozrośnie się do rozmiarów wcześniej nie notowanych. Po pierwsze dlatego, że rządzące gangi będą musiały jakoś wyżywić swoich sympatyków i militantów, więc porozdają im kolejne okruszki władzy, żeby mogli sobie podziubać i w ten sposób się wyżywić. Po drugie dlatego, że przedsiębiorczość prywatna zostanie całkowicie zlikwidowana de facto, bo istnienie każdej firmy zostanie całkowicie uzależnione od rządu i jego przychylności.

W ten sposób zrealizowany zostanie kolejny cel rewolucji komunistycznej w postaci likwidacji znienawidzonej własności prywatnej i wprowadzenie w jej miejsce własności kolektywnej jeśli nie de iure, to przynajmniej – de facto.

Wreszcie epidemia stworzyła znakomite warunki dla przekształceń ideologicznych. Jak wiadomo, najwięcej zgryzoty żydokomunie, stojącej w awangardzie komunistycznej rewolucji, dostarczał reakcyjny kler, który nie tylko rozsiewał zatrute ziarna antysemityzmu, ale w dodatku, poprzez propagowanie zasad swojej religii, sypał piasek w szprychy rozpędzonego parowozu dziejów.

Stopniowe nasycanie szeregów reakcyjnego kleru sodomitami i „judeochrześcijanami” przynosiło wprawdzie pewne rezultaty, ale zarazem budziło rosnące zniecierpliwienie promotorów rewolucji z powodu ślamazarności tego procesu.

I oto, gdyby w języku rewolucji takie sformułowania nie były surowo zabronione, można by powiedzieć, że epidemia koronawirusa pojawiła się, jako prawdziwy dar Niebios. Z dnia na na dzień, pod pretekstem ryzyka zarażenia, skasowane zostały de facto wszystkie nabożeństwa. To znaczy – formalnie nie – ale faktycznie tak, bo cóż to za Kościół, w którym nikogo nie ma? Owszem – można oglądać transmisje nabożeństw przez telewizję, ale na takiej samej zasadzie, jak inne produkcje przemysłu rozrywkowego.

W ten oto sposób, pod pretekstem epidemii, rewolucjoniści doprowadzili do degradacji Kościoła do roli przedsiębiorstwa przemysłu rozrywkowego i to rękami duchowieństwa!

Takie prognozy można wysnuć już na podstawie tego, co już się stało, a przecież wszystko jeszcze przed nami. Na przykład – eugenika i eutanazja. Już teraz władze jeśli nawet oficjalnie tego jeszcze nie zalecają, to przyjmują do aprobującej wiadomości selekcje pacjentów, prowadzące do odstępowania od pacjentów mniej użytecznych społecznie. Myślę, że tak już zostanie i później, bo – po pierwsze – ludzie zdążą się do tego przyzwyczaić, a po drugie – z punktu widzenia niewydolnych obecnie systemów ubezpieczeń społecznych, to jest jakieś wyjście.

Wprawdzie nadal będziemy rytualnie piętnowali złowrogiego doktora Mengele, ale w miarę upływu czasu nikt już nie będzie wiedział – dlaczego.

Oczywiście nikt tego wszystkiego nie zaplanował, ale to nawet lepiej, bo nie dostarcza się w ten sposób pożywki dla teorii spiskowych i szeptanek, a poza tym lepiej, kiedy wszystko wprawdzie odbywa się spontanicznie, ale zmierza we właściwym kierunku.

Stanisław Michalkiewicz
http://michalkiewicz.pl

Mamy rzeczywiście skale dramatu, że pozbawia się ludzi Mszy świętej. Mamy kolejny przykład pośredniej deprecjacji Najświętszego Sakramentu, ponieważ idzie taki komunikat, że Komunia Święta jest jakimś zagrożeniem. Teraz jest pytanie podstawowe, a co z wiarą w realną obecność Ciała Chrystusa, że to jest naprawdę realne Ciało Chrystusa pod postacią chleba – powiedział prof. Grzegorz Kucharczyk z Instytutu Historii Polskiej Akademii Nauk, w audycji „Aktualności dnia” w Radiu Maryja.

Na świecie rozprzestrzenia się panika w związku z epidemią koronawirusa. Do tej pory Kościół w obliczu zarazy zawsze znajdował się na pierwszej linii frontu.

– W różnych trudnych czasach można powiedzieć, że Kościół, był na pierwszej linii walki z zarazą, zarówno, gdy chodzi o niesienie pociechy i pomocy duchowej osobom zagrożonym, jak i gdy chodzi o tą bezpośrednią opiekę już nad zarażonymi. Historia Kościoła poprzednich wieków obfituje w przykłady zaangażowania się wielkich świętych Kościoła, wielkich pasterzy Kościoła. Teraz przypomina się przy okazji tego, co dzieje się zwłaszcza w północnych Włoszech, przykład świętego Karola Boromeusza, wielkiego arcybiskupa Mediolanu, w końcu XVI wieku, jednego z ojców soboru w Trydencie – powiedział gość Radia Maryja

Św. Karol Boromeusz był twarzą odnowy Kościoła – kontynuował profesor.

– Kiedy wybuchła epidemia w Mediolanie w 1576 roku, to on nie tylko że nie kazał zamykać kościołów, one były cały czas otwarte. On sam na czele duchowieństwa w pokutnym worze ze sznurem na szyi jako znak pokuty, odprawiał pokutne procesje, żeby ubłagać u Bożej Opatrzności pomoc, żeby ten lud mediolański został wybawiony od powietrza. To była stała praktyka. Wystarczy wspomnieć, ile zakonów powstało czy też, ile zakonów zajmowało się prowadzeniem hospicjów, leprozoriów dla osób trędowatych w okresie średniowiecza i nie tylko w tych wiekach średnich – powiedział historyk.

Badacze na przykładzie dziejów Kościoła w pierwszych wiekach, kiedy Kościół był prześladowany w czasach Imperium Rzymskiego, wskazują, że tym odróżniało się zachowanie chrześcijan od pogan, że poganie w momencie wybuchu zarazy w miastach Imperium Rzymskiego od razu uciekali – akcentował prof. Grzegorz Kucharczyk.

– Chrześcijanie zostawali, świadczyli sobie i innym pomoc bez względu na to czy ktoś wierzył w Chrystusa, czy nie. Przez to też dawali przykład swoim czynem. Przykład zawsze o wiele bardziej pociąga niż słowo i dlatego można powiedzieć, że te zachowania i decyzje biskupów włoskich są, mówiąc delikatnie, niezrozumiałe, patrząc i na historię Kościoła a przede wszystkim na podstawowe powołanie Kościoła, jakim jest towarzyszenie ludziom w drodze do zbawienia, jak podkreśla papież Franciszek no właśnie tym ludziom, którzy są w potrzebie – mówił gość „Aktualności dnia”.

Papież wielokrotnie powtarzał, że Kościół czy pasterze Kościoła mają być przeniknięci zapachem owieczek – podkreślił profesor.

– Kościół powinien być jak lazaret, szpital, który przyjmuje rannych i opatruje rany. Teraz w tej sytuacji komunikat idzie taki, że zagrożenie polega na uczestniczeniu we Mszy świętej, a tymczasem nieopodal tych pozamykanych kościołów są czynne bary, restauracje i galerie handlowe. Trudno to zrozumieć zwykłemu wiernemu. […] Rzeczywiście mamy do czynienia z sytuacją, chyba kolejnym potwierdzeniem tego o czym pisał w swojej ostatniej książce ksiądz kardynał Robert Sarah „Wieczór się zbliża i dzień już się chyli” wydanej przez siostry Loretanki. Kiedy ksiądz kardynał Sarah mówi, że z murów kościoła sączy się duch Judasza, który polegał nie tylko na zdradzie Mistrza, tylko cała ta jego zbrodnia polegała na tym, że on nie zaufał w Boże Miłosierdzie, wszechmoc Bożego Miłosierdzia i się powiesił, uległ rozpaczy – akcentował gość Radia Maryja.

Rozpacz jest wyrazem niewiary w Boże Miłosierdzie i w Bożą wszechmoc – podkreślił.

– Obawiam się, czy czasem nie obserwujemy w tym sensie tej ekspozycji, objawienia się ducha Judasza, że rzeczywiście ci którzy powinni być przede wszystkim na pierwszej linii modlitw o odwrócenie tej zarazy, zamykają kościoły. Niedawno rozmawiałem z jednym z księży w Poznaniu, który ma kolegę księdza Polaka, który pracuje w północnych Włoszech i on tam odprawia, właściwie jak mówi tajne Msze św., bo właściwie jest zakaz a ludzie podobno masowo się garną i do Mszy świętych i do sakramentu spowiedzi. To jest naturalne w czasach trwogi i zagrożenia, że ludzie szukają pomocy u Boga, a tutaj jesteśmy skonfrontowani raczej z sytuacją, którą można by określić „Jak trwoga to od Boga” zamiast „do Boga”. To jest bardzo niepokojące – stwierdził prof. Kucharczyk.

Również biskupi w innych krajach europejskich zastanawiają się nad zamknięciem swoich kościołów i zakazaniem chociażby pogrzebów.

– To jest właściwie uleganie władzy państwowej. To znaczy, żeby była jasność, władze państwowe powinny działać we własnym zakresie, służby sanitarne, epidemiologiczne, to jest jasna sprawa. Natomiast jeżeli Kościół, pasterze Kościoła się podporządkowują bez szemrania takim zarządzeniom, to mamy do czynienia z jakąś niezdrową sytuacją takiego podporządkowywania się władzy państwowej, która nawet nie musi używać jakichś wielkich środków nacisku, bo wystarczył jeden komunikat i można powiedzieć, taka reakcja, która bardzo się kojarzy raczej z brakiem odwagi, mówiąc delikatnie – powiedział historyk.

Przypominają się słowa Prymasa Tysiąclecia księdza kardynała Stefana Wyszyńskiego, który mówił, że najgorszym zagrożeniem dla Kościoła, narodu i państwa są tchórze – akcentował profesor Grzegorz Kucharczyk.

– Tutaj mamy do czynienia z takim odwróceniem się od wiernych, którzy garną się, szukają pomocy duchowej. Pomijając dramatyczne dla wielu rodzin wydarzenie jakim jest niemożność katolickiego pogrzebania swoich najbliższych. Mam jeszcze jeden głębszy problem, wydaje mi się, że jednak jako wspólnota ludzi wierzących zagubiliśmy umiejętność patrzenia na to, co się dzieje nie tylko w kategoriach wydarzeń, ale w kategoriach znaków. W poprzednich wiekach zwłaszcza święci interpretowali pewne wydarzenia jak chociażby, co na naszych oczach się zresztą teraz dzieje (czyli pożar katedry Notre Dame, czy wcześniej trzęsienia ziemi, które nawiedzały Włochy) jako pewne znaki dawane przez Opatrzność – mówił gość audycji.

Przede wszystkim były to znaki wzywające do nawrócenia – wyeksponował historyk.

– Jeszcze to się pojawia w okresie Wielkiego Postu, który teraz przeżywamy, to można powiedzieć, że trudno o bardziej wymowny zbieg okoliczności, wydarzeń. Tutaj powinna być tym bardziej reakcja, która skłania do szukania pomocy właśnie u tego Boskiego Mistrza, który wydaje się, że gdzieś śpi na końcu łodzi, ale jak wiemy z Ewangelii, wystarczyło jedno Jego słowo, żeby fale Jeziora Galilejskiego uspokoić, ale uczniowie wtedy szukali pomocy u Niego, nie odwracali się i nie zdawali się tylko i wyłącznie na swoje siły. To jest właśnie dramat tej sytuacji, że wynika z tego, jakbyśmy zapomnieli o tym, że z nami jest nasz Boski Nauczyciel Jezus Chrystus, który wydaje się, że śpi, ale trzeba Go obudzić, trzeba się zwrócić do Niego z usilną prośbą, bo uczniowie wtedy wołali „Mistrzu ratuj nas” i uratował – podkreślił profesor.

Jeden z katolickich pisarzy włoskich przy okazji tego dramatu, który dzieje się w północnych Włoszech, przytoczył słynne zdanie świętego Ojca Pio, że „świat może się obyć bez słońca, ale nie może obyć się bez Mszy Świętej” – mówił.

– Stosując te słowa do tej sytuacji, mamy rzeczywiście skale dramatu, że pozbawia się ludzi Mszy świętej. Mamy kolejny przykład pośredniej deprecjacji Najświętszego Sakramentu, ponieważ idzie taki komunikat, że Komunia Święta jest jakimś zagrożeniem. Teraz jest pytanie podstawowe, a co z wiarą w realną obecność Ciała Chrystusa, że to jest naprawdę realne Ciało Chrystusa pod postacią chleba. Mamy przecież wiele przykładów profanacji i jakichś nieszczęsnych pomysłów z interkomunią, które się sprowadzają właśnie do tej deprecjacji, do tego odwrócenia się od Najświętszego Sakramentu, a przecież Opatrzność daje nam tyle znaków, które wskazują, że trzeba iść dokładnie w odwrotnym kierunku. Te cuda eucharystyczne, które przecież też na naszych ziemiach niedawno miały miejsce, one pokazują, że Opatrzność wskazuje dokładnie odwrotny kierunek, a widzimy niestety na podstawie tych decyzji, o których mówimy, że pasterze Kościoła – przynajmniej w Italii – zajmują zupełnie sprzeczne z tym kierunkiem decyzje – podsumował profesor Grzegorz Kucharczyk.

Całą audycję „Aktualności dnia” z udziałem profesora Grzegorza Kucharczyka można odsłuchać [tutaj].

No nie, tego już za wiele, jak mawiała moja babcia,kościół ma się „stosować” do zaleceń,czyich,tego już nikt nie wie, ale jak postuluje KEP,najlepiej by było zamknąć kościoły /przypominam,miejsce modlitw wiernych/,Mszę Świętą dziesiaj zwaną eucharystią odprawiać tak,aby nikomu to na zdrowiu nie zaszkodziło,opróżnić koniecznie chrzcielnice/bo tam może być dużo wirusów/,nie podawać sobie rąk w uścisku wspólnoty chrześcijańskiej, a może nawet lepiej, omijać świątynię szerokim łukiem, jak radzą nasi starsi bracia,wielce mądrzejszy? Czego to jeszcze nie trzeba, może lepiej się nie spowiadać,bo nie wiadomo,czy ksiądz nie jest chory /dzisiaj tak marnie wygląda,i do tego ma katar/,a z jakichś nie wytłumaczalnych powodów, przyjmować ciało PANA JEZUSA, na rękę, bo tak jest ponoć bardziej „higienicznie”, a najlepiej,zdaniem KEP,nie chodzić do kościoła /oczywiście na Eucharystię/.

I my wierni, wierni Bogu, mamy się dać nabierać na takie sztuczki, na pominięcie Boga z Jego majestatem, tylko dlatego,że Szatan chce przejąć władzę nad światem, wprowadzić swoje diabelskie prawa???

I my,ludzie wiary w Boga, w Jezusa Chrystusa, mamy nie mieć już tutaj nic do powiedzenia???

Proponuje się nam, i to jest przecież powód główny,żeby zrezygnować z naszych fundamentalnych zasad /NIE ZABIJAJ/,będących podstawą naszej wiary i cywilizacji, poddajemy się tak zwanym świeckim /czytaj-żydowskim/okolicznościom, wywołanym sztucznie, dla zabicia odruchu samoobrony u tych  normalnych ludzi, których jest ponoć zbyt wielu,/przeludnienie!/ co uzasadnia podjęcie kroków tak drastycznych,ludobójczych /nie trzeba się bać tych słów/,jak depopulacja, o zgrozo! w majestacie prawa,które już było w Chinach praktykowane /przypomnę,polityka jednego dziecka w rodzinie, co tzw.świat, gówno obchodziło!!!,byleby tylko nam się dobrze działo/, a teraz dotarło do nas.!!!

To my dzisiaj musimy się bać, jak się takiemu wyrokowi   przeciwstawić, w jaki sposób, będąc w zgodzie z  własnym sumieniem, przeciwstawić się tej opętańczej, szatańskiej akcji, która zagraża każdemu, który może tylko o wirusie słyszał i nie ma o nim pojęcia,ale którego skutki, już jutro będą go  dotyczyły.

Nie ma na to ratunku, kiedy siły zła, przez lata całe przygotowywały grunt, pod obecną, starannie przemyślaną akcję. Tak by się tylko nam  wydawało!!!

A tak nie jest.Bo te siły zła są zakodowane w złym, podłym, nienawidzącym nas /i o dziwo także ich świecie, świecie,,który dla własnych celów potrafi tylko niszczyć,do tego  niczego nie zbudował, kierując się instynktem nienawiści.Dlaczego? Trudno to powiedzieć, Jezus nas o tym nauczał, bo tak się zachowali, że jutro będziemy mieli okazję o tym tym tylko wspominać /Wielkanoc/.

Tak,to jest chyba ten moment, niezwykle ważny, kiedy do naszej religijnej świadomości dociera fakt, że praktycznie nic już się nie liczy, nic już nie ma znaczenia, poza jednym, że Papież ma katar (. Czy my, ludzie wiary, możemy dopuścić do tego, że szatan będzie się z nas śmiał, naigrywał, za nic miał nasze wartości, którym jesteśmy wierni w obliczu Boga? Że to on będzie nam dzisiaj dyktował, jak mamy się zachować ??? strasząc czymś, co sam wymyślił, jak ma funkcjonować Kościół, który  ma ludzi pocieszać – jeśli zajdzie tego potrzeba?

Prawda, to trudny czas, ale musimy mu sprostać, nie możemy udawać, że nas to nie dotyczy.Bóg, w swym miłosierdziu, do  którego tak często się odwołujemy, liczy na naszą aktywność, obecność, w przeciwstawieniu się złu. A szatan, niech dalej kombinuje, mając do pomocy to żmijowe plemię, my wiemy/przynajmniej mamy taka nadzieję/że nie da rady!!! mając do pomocy nawet  choćby miliardy wymyślonych wirusów.

Marian Retelski,NY – 2020

Stanisław Michalkiewicz

Organizacje przestępcze zwane pozarządowymi zajmujące się przemytem ludzi, zostały przepędzone z greckiej wyspy. Przemytnicy ogłosili, że „faszyści” nie pozwalają im prowadzić „działalności humanitarnej”.

Wszystkie organizacje zajmujące się szmuglowaniem imigrantów do Grecji wycofały się z Lesbos. A właściwie zostały z niej wypędzone przez mieszkańców.

Douglas Herman, jeden z założycieli Refocus -organizacji przestępczej, zwanej pozarządową mówi, że jej członkowie musieli opuścić wyspę i zawiesić działalność z obawy o własne bezpieczeństwo. Doszło bowiem do ataków mieszkańców, którzy mają dość nie tylko imigrantów, ale też cudzoziemców, którzy im ich sprowadzają. W rozmowie z niemieckim dziennikiem „Die Zeit” powiedział, iż „gangi faszystów” atakowały ich i groziły im.

Załoga przemytniczego statku Mare Liberum twierdzi, że również została napadnięta przez „faszystów„.

„Nasza załoga została zaatakowana przez tłum faszystów gdy nasz statek Mare Librum cumował w porcie Skala Loutron na Lesbos. Krzyczeli na nas, grozili nam rozlali benzynę na pokładzie statku. Nasza załoga została zmuszona do opuszczenia statku” – napisali przemytnicy na Twitterze.

Jak relacjonuje reporter z organizacji Dziennikarze bez Granic doszło także do ataków na żurnalistów. Grecy zarzucają im rozpowszechnianie fałszywych wiadomości i podżeganie do przestępstwa przemycania nielegalnych imigrantów.

Mieszkańcy wyspy przepędzili tez oficjeli ONZ – Wysokiej Komisji ds. Uchodźców (UNHCR). Podpalono centrum gdzie przyjmowani są imigranci. Spalono też siedzibę urzędników ONZ.

Burmistrz położonego na Lesbos miasteczka Moria – Nikos Trakellis już w 2018 roku ostrzegał, że Grecy wezmą sprawy we własne ręce. Teraz po tym jak Turcy otworzyli granice i zaczełi „przysyłać” nielegalnych imigrantów jego słowa znalazły potwierdzenie. Do Grecji próbują przedostać się setki tysięcy imigrantów.

Zob. wideo: https://twitter.com/

https://nczas.com/

Dlatego też zapewne Bóg zsyła muzułmańską dzicz, która sprowadzi każdego do roli jaką sobie sam wyznaczył!

Motto: Jeśli mężczyzna upada, to upada sam, jeśli kobieta to z nią całe społeczeństwo

Dekady zaszczepianego w Europie liberalizmu, relatywizmu, egalitaryzmu; doprowadziły do pełnego upadku moralnego jej społeczeństwa. Teraz, kiedy fala za falą uderzają w Nią hordy muzułmańskiej dziczy, czeka ją nieuchronna eksplozja socjalna.

Stykają się tu, z jednej strony, masa zdeprawowanych do szpiku kości białych niewiast, z falangami muzułmańskich mężczyzn, dla których kobieta przedstawia zaledwie jeden z gatunków zwierząt domowych.

Socjalna erupcja jest więc nieunikniona.

Jednym z głównych, jeśli nie kardynalnym powodem tego stanu rzeczy jest wielowiekowe stopniowe odchodzenie chrześcijańskich kościołów od Nauki Chrystusowej.

W kontekście powyższego stwierdzenia, przytaczam poniżej pełne tłumaczenie artykułu Chrześcijanki, który wyjaśnia powody upadku podstawowego elementu każdego społeczeństwa, jakim jest rodzina. Tłumaczenie jest pełne, bez jakichkolwiek uwag czy dygresji, a jego anglojęzyczną wersję można odnaleźć tu:
>https://russian-faith.com/family-values/wifes-submission-depends-her-husbands-love-true-or-false-n2698.

„Będąc samej żoną, często zauważam, jak ludzie postrzegają małżeństwo i wynikające z niego relacje zarówno w społeczeństwie, jak i kościele. Zwróciłam uwagę, że wiele Chrześcijanek nie podporządkowuje się swym mężom, oczekując wprzódy osiągnięcia przez nich doskonałej w stosunku do nich miłości. Kościół często podsyca te tendencje i jeśli nawet naucza o konieczności podporządkowania się żony mężowi, to tylko podkreślając, że małżonek powinien wpierw kochać tak swą połowicę, jak Chrystus kochał Kościół.

Dla kobiet stanowi to prosty wniosek, że mogą być nieposłuszne swym mężom, aż do momentu, gdy oni sami osiągną odpowiedni stopień miłości w stosunku do nich.

Kto ma decydować czy miłość męża jest wystarczająca? Oczywiście same żony! Jeśli połowica czuje się dostatecznie kochana, wtedy się mu podporządkowuje.

W tym błędnym kole istotne jest to, że kobieta nigdy nie poczuje się wystarczająco kochana, jeśli nie jest przez męża prowadzona. To właśnie przywództwo i władza męża nad żoną pozwala jej czuć tą miłość w sposób bezpośredni.

Jeśli odrzuca ono posłuszeństwo małżeńskie i żąda od współmałżonka posługi jej emocjom, czyni coś dokładnie przeciwnego do tego co pozwoliłoby jej czuć się kochaną. Po czym obarcza winą za brak satysfakcji swego męża, podczas kiedy to właśnie ona jest sprawczynią tego dyskomfortu. Nie może się czuć w pełni kochana zanim nie podporządkuje się mężowskiemu przywództwu. Tak została stworzona.

Dlatego twierdzenie, że przywództwo mężczyzny ma polegać na jego służbie kobiecie, jest poronione. Jak można twierdzić, że wysługiwanie się żonie to przywództwo?

Teza o „przywództwie poprzez posługę” odwraca role zadane przez Boga i powoduje, że oboje współmałżonkowie czują się nieszczęśliwi, bo żyją niezgodnie z prawami Stwórcy. W rzeczywistości mąż służy żonie poprzez kierowanie nią, wyznaczanie zadań i wzywanie jej do podążania za sobą. I to jest ta posługa, która pozwala jej autentycznie czuć się kochaną i bezpieczną.”

Zaprezentowany powyżej moralizatorski artykuł, we współczesnym europejskim społeczeństwie, nie tylko mogłoby pojąć zapewne jedynie kilka procent kobiet, ale także ich mężów, kochanków, partnerów, jak również „wybitnych” przywódców, publicystów, ideologów, a nawet „duszpasterzy” i to niektórych z tytułami „błyskawicznych świętych” (instant saints).

Dlatego też zapewne Bóg zsyła im muzułmańską dzicz, która sprowadzi ich do ról jakie sami sobie w życiu wyznaczyli!

Ignacy Nowopolski
https://drnowopolskiblog.neon24.pl/