takie sobie uwagi o małżeństwie

Za czyjego pontyfikatu,wprowadzono tzw,
„uniewaznienie” malzenstwa?.
Czy TO nastapilo po 1978 r,bo duzo sie
zmienilo po TYM roku?.

Kościół od zawsze stwierdza nieważność małżeństwa (nie „unieważnia”), jeśli podczas jego zawierania nie są spełnione określone, kanoniczne warunki. Ale jeśli te warunki zaistnieją dopiero po zawarciu małżeństwa, to nie mogą być przyczyną jego rozwiązania. Bo zostało ważnie zawarte – i na zawsze.
Tak więc jeśli mężczyzna jest schizofrenikiem, to nie może zawrzeć małżeństwa. Ale jeśli już ma żonę i od tego zwariuje, to małżeństwo trwa nadal i jest ważne.
Nawet zdrada małżeńska nie czyni sakramentalnego małżeństwa nieważnym.
Obecnie najczęstszą przyczyną orzekania przez Kościół o nieważności małżeństwa jest kanon 1095 par.2 i 3, które mówią, że niezdolni do zawarcia małżeństwa są ci, którzy mają poważny brak rozeznania oceniającego co do istotnych praw i obowiązków małżeńskich wzajemnie przekazywanych i przyjmowanych, oraz ci, którzy z przyczyn natury psychicznej nie są zdolni podjąć istotnych obowiązków małżeńskich.
W 90 proc. przypadków podstawą rozwiązania małżeństwa jest paragraf 3, który został wprowadzony do Kodeksu Prawa Kanonicznego w roku 1984, za pontyfikatu Jana Pawła II, cenionego obrońcy rodzin. Od tego czasu liczba kościelnych orzeczeń o nieważności małżeństwa wzrosła lawinowo. W Polsce z kilkudziesięciu przypadków rocznie do ok. 4 tysięcy.
Paleta przyczyn jest wprost nieograniczona. Należą do nich choroby psychiczne i wszelkiego rodzaju uzależnienia: alkoholizm, narkomania, hazard, anoreksja (!), pracoholizm (!!), uzależnienie od rodziców, niedojrzałość emocjonalna (!!!), nacisk rodziny i tak dalej, co tam komu (lub jego adwokatowi) przyjdzie do głowy. I Kościół to uwzględnia! A jak jeszcze dodać do tego zapis par.2, o braku rozeznania co do praw i obowiązków małżeńskich (tu dopiero jest o czym mówić!), to „kościelny rozwód” mamy jak w banku. Które małżeństwo ostoi się pod nawałą tylu przyczyn?
I jeszcze jedno osiągnięcie posoborowego Kościoła, tym razem Franciszka. Do 2016 roku stwierdzenie o nieważności małżeństwa nabierało mocy po przejściu w dwóch instancjach. Często w tej drugiej instancji nie przechodziło. Apelacja do Roty Rzymskiej dodatkowo komplikowała sprawę. Wszystko ciągnęło się latami. Franciszek, wychodząc jak zwykle naprzeciw potrzebom udręczonego ludu, zdecydował, że wystarczy, gdy orzeknie tylko jedna instancja i na dodatek zalecił, żeby proces nie trwał dłużej niż 6 tygodni.
Tak więc „kościelny rozwód” coraz bardziej zbliża się do swojego świeckiego odpowiednika pod względem istoty i nazwy.
Nie ma się więc co dziwić, że w internecie można napotkać takie np. reklamy jak ta:
„Unieważnimy Ślub Kościelny – Rozwody Kościelne w 45 dni
Reklama·
http://www.kancelariarozwodowa.eu/rozwód/kościelny
[numer telefonu]
Uzyskaj Unieważnienie Ślubu Kościelnego nawet w 45 dni. Darmowa konsultacja i dyskrecja. Dzięki nam, cały proces odbywa się niezwykle sprawnie i zawsze kończy się przychylnie. Przyjmujemy w Szczecinie. Wspieramy podczas procesu. Pomagamy każdej rodzinie.”
Jak widać, wszystko jest na tzw. dobrej drodze. Kodeks daje multum możliwości, problem czasu wyeliminował papież Franciszek, prawnicy czekają w dołkach startowych, reszta jest już tylko kwestią pieniędzy. Trzeba się przygotować na wydatek ok. 3 tysięcy złotych w kurii, no i na adwokata – tak cirka 30 tysięcy. Uzyskanie stwierdzenia o nieważności sakramentu, gdy małżeństwo trwa kilkadziesiąt lat i są dzieci, kosztuje więcej. Może nawet dużo, dużo więcej, ale kto bogatemu zabroni.