N I E B O

Nie – bo, nie będziesz miał cudzych bogów przede mną,
Nie – bo, nie można uciec od siebie, i stanąć za własnymi plecami,
Nie – bo, wrzeszcząc nawet w nie – bo głosy, nie zagłuszysz siebie,
Nie – bo, kiedy śpisz, możesz znaleźć się w Niebie, bez Jakubowej
drabiny,
i wrócić odmienionym, w tym samym ciele, z piękną duszą,
która otarła się o niebyt,
Nie – bo, czeka na nią, a Ty masz ją tam doprowadzić do wieczności.
Nie – bo, Bóg jest nieskończonością, i nic się nie może się stać wbrew,
Jego woli,
- bo będzie tak, jak zechce ! -
dla naszego dobra.

Marian Retelski
Warszawa 09/07/2018

Ten rodzaj poezji, każdy ma w sobie,i nie można jej lekceważyć.